Zboża uprawiane przez naszych przodków podbijają współczesne stoły. Chodzi o zboża takie jak amarantus i farro, które uważa się za stosunkowo mało zmodyfikowane na przestrzeni wieków. Te starożytne zboża są zdrowe, lekkostrawne, a wiele z nich nie zawiera również glutenu. Dzięki temu stanowią ciekawą alternatywę dla takich produktów jak makaron czy kasza kuskus. Są też odpowiednie w daniach dla osób z nietolerancją glutenu.
Można serwować je jako dodatek do dań lub wzbogacać nimi zupy i sałatki, dzięki czemu zamienią się one w pełnowartościowy posiłek. Można je jeść na ciepło lub na zimno z dodatkiem oliwy i przypraw albo w sałatkach z warzywami i ziołami. Oferują wiele możliwości, smaków i konsystencji do odkrycia. Starożytne zboża to świetny dodatek w Twojej kuchni, który oprócz tego jest dobry dla środowiska — większość z nich wymaga użycia mniejszej ilości wody i mniej intensywnej uprawy w porównaniu do masowo produkowanej pszenicy czy kukurydzy.
W przeciwieństwie do przetworzonej białej mąki i białego ryżu starożytne zboża z reguły spożywane są w postaci pełnego lub nieznacznie tylko przetworzonego ziarna, dzięki czemu stanowią znakomite źródło błonnika. Są również relatywnie bogate w białko oraz niskokaloryczne.
Najczęściej spożywane ziarna, takie jak pszenica i wszelkie jej odmiany, zawierają gluten. Jest jednak mnóstwo odżywczych bezglutenowych zbóż, po które można sięgnąć. Sorgo, amarantus, teff i proso to ziarna, które nie zawierają glutenu.
Amarantus
Był uprawiany już przez starożytnych Azteków i Inków w Meksyku. Można go ugotować, tak jak ryż, albo uprażyć jak popcorn i dodawać do sałatek lub spożywać jako chrupiącą przekąskę. Ma delikatny, lekko orzechowy smak, a po ugotowaniu kleistą konsystencję, dzięki czemu znakomicie nadaje się do zup i risotto.
Sorgo
Zboże bardzo popularne w Afryce i w niektórych częściach Azji. Jest ekologiczne, ponieważ do jego uprawy potrzeba o dwie trzecie mniej wody niż w przypadku kukurydzy. Jest też tanie, uniwersalne i sycące. Można je zmielić na mąkę doskonałą do wyrobu chleba i naleśników, prażyć jak popcorn, a nawet zastąpić nim owsiankę lub ryż.
Teff
Teff to główny składnik pysznego etiopskiego chleba na zakwasie zwanego injera. To delikatne ziarno wielkości ziarna maku o łagodnym smaku. Można je dodawać do wypieków, aby uzyskać ciekawy orzechowy smak, lub posypać nim sałatkę.
Proso
Bardzo odżywcze ziarno, źródło błonnika i witaminy B1, bogate w minerały. Proso jest bardzo uniwersalne, a najczęściej mieli się je na mąkę używaną do wypieku chleba lub do ciasta na naleśniki.
Jęczmień
Jęczmień to bliski kuzyn pszenicy. Ziarna jęczmienia są lekko mięsiste, mają orzechowy posmak i wielkością przypominają nasiona słonecznika. Jęczmień znakomicie sprawdza się w sałatkach.
Farro
To starożytne zboże łatwo zastępuje inne składniki w wielu różnych daniach — znakomicie spisuje się zamiast ryżu. Ponieważ jest to rodzaj pszenicy, farro zawiera gluten, ale mimo to świetnie sprawdza się w modnych „miskach zdrowia”.
Co powinno się w nich znaleźć poza ziarnami? Odpowiedź znajdziesz w bezpłatnym kursie online Akademii UFS „Wprowadzenie do zdrowej kuchni”, w której szefowa kuchni Andrea Wu z sieci restauracji Maple & Co w Londynie zdradza sekret przygotowania pełnowartościowej „Buddha bowl”.
